Laag libido vrouw

Laag libido als vrouw – hoe een stel hun verlangen én verbinding terugvond

“Ik werd al gespannen als hij de gordijnen dichtdeed. Dan wist ik wat er ging komen. En ik voelde meteen: nee… ik wil niet. Maar ik durfde het niet te zeggen. Hij voelde zich afgewezen, ik voelde me schuldig. En zo groeiden we steeds verder uit elkaar.”

Dit vertelde een vrouw die ik begeleidde in mijn traject. Samen met haar partner besloot ze hulp te zoeken, omdat ze niet zo verder wilden.

En misschien herken jij dit ook.

Je houdt van je partner. Je hebt het goed samen. Maar de zin… die is er niet. Het idee om te vrijen roept spanning of zelfs weerstand op. En ondertussen groeit de afstand tussen jullie.

Weet je? Je bent niet alleen. Zoveel vrouwen ervaren dit. En belangrijk: dit zegt niks over hoe vrouwelijk je bent, of hoeveel je van je partner houdt.

Waarom je libido op de rem gaat

Laag libido is meer dan een “zinprobleem”. Vaak is het je lichaam dat op de rem staat. Niet omdat er iets mis is met jou, maar omdat je systeem iets duidelijk probeert te maken.

Dat kan bijvoorbeeld komen door:

• Altijd “aan” staan. Drukte, verantwoordelijkheden, zorgen – ze nemen je innerlijke rust weg.
• Seks die niet bij jou past. Als vrijen vooral prestatiegericht is of draait om “snel klaar”, dan is het logisch dat je lijf daar niet naar verlangt.
• Oude overtuigingen of ervaringen. Wat je hebt meegekregen over seks of wat je ooit hebt meegemaakt, kan onbewust een muur opbouwen tussen jou en je verlangen.
• Relatiedynamiek. Als er spanningen spelen of de emotionele verbinding minder is, voelt vrijen vaak als “moeten” in plaats van “willen”.

Een doorbraak uit de praktijk

In ons traject ontdekte deze vrouw dat haar lijf jarenlang iets had proberen te vertellen: “Ik had seks zoals ik dacht dat het hoorde. Snel, gericht op klaarkomen. Maar ik voelde er niks bij. En elke keer dat ik me daar overheen zette, werd mijn ‘nee’ groter.”

Samen met haar partner leerde ze stap voor stap om intimiteit anders te beleven:

• Vertragen. Aanraking zonder doel.
• Zichzelf voelen. Tijd nemen om te zakken in haar lichaam, in plaats van in haar hoofd te blijven.
• Praten zonder spanning. Eerlijk uitspreken wat ze nodig had – en wat niet.

“Het was spannend, maar ook zo’n opluchting. Ik voel me eindelijk weer vrouw. En het mooiste: we zijn dichterbij elkaar dan ooit.”

Wil je het hele (anonieme) interview horen?
Luister hier de podcastaflevering